ਘਾਇਲ ਨਜ਼ਮ

ਜੋ ਟੁੱਟ ਗਿਆ
ਕੱਚ ਸੀ
ਖ਼ਾਬ ਸੀ

ਜੋ ਬਚ ਗਿਆ
ਪਾਪ ਏ
ਸੰਤਾਪ ਏ

ਜੋ ਤੜਪਦਾ
ਦਿਲ ਏ
ਸੁਆਸ ਏ

ਜੋ ਭਟਕਦਾ
ਕੀਹ ਏ   ?
ਅੱਗ ਦੀ ਲੀਹ ਏ

ਜੋ ਸ਼ਾਂਤ ਏ
ਵਕਤ ਏ
ਕੁਰੱਖ਼ਤ ਏ

ਜੋ ਸਾਹਮਣੇ
ਹਨੇਰ ਏ
ਅਗਿਆਨ ਏ

ਜੋ ਲੁਪਤ ਏ
ਸੁੱਖ ਏ
ਸੱਚ ਏ