ਸਮੇਂ ਦਾ ਕੋਈ ਜਨੂੰਨ ਸੀ ਬਸ,ਤੂੰ ਭੁੱਲ ਜਾਵੀਂ ਉਹਨਾਂ ਛਿਣਾਂ ਨੂੰ ।
ਨਾ ਤੇਰੀ ਅੱਗ ਨੂੰ ਕੋਈ ਹਯਾ ਸੀ,ਨਾ ਸ਼ਰਮ ਸੀ ਮੇਰੇ ਪਾਣੀਆਂ ਨੂੰ ।
ਹਜਾ਼ਰ ਵਾਰੀ ਸਿਤਾਰ ਚੁੱਕੀ,ਅਨੇਕ ਵਾਰੀ ਅਲਾਪ ਛੇੜੇ,
ਮੇਰੀ ਕਲਾ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਕਮੀ ਸੀ,ਨਚਾ ਨਾ ਸਕਿਆ ਮੈਂ ਝਾਂਜਰਾਂ ਨੂੰ ।
ਮੇਰੇ ਲਹੂ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਕਸਕ ਸੀ,ਤੇਰੇ ਲਹੂ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਹਵਸ ਸੀ,
ਮੈਂ ਸਾਗਰਾਂ ਨੂੰ ਹੰਗਾਲ ਦੇਂਦਾ,ਤੂੰ ਸਮਝ ਸਕਦੀ ਜੇ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਨੂੰ ।
ਹਰਿੱਕ ਸ਼ਰਾਰਤ ਨੂੰ ਸਮਝਦਾ ਹਾਂ, ਹਰਿੱਕ ਚਲਾਕੀ ਨੂੰ ਜਾਣਦਾ ਹਾਂ ,
ਜੇ ਆਪਣਿਆਂ ਨੇ ਉਦਾਸ ਕੀਤਾ,ਕੀ ਦੋਸ਼ ਦੇਣਾ ਬਿਗਾਨਿਆਂ ਨੂੰ ।
ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਕੁਝ ਵੀ ਦਿਖਾ ਨਾ ਸਕਿਆ,ਮੈਂ ਤੈਥੋਂ ਕੁਝ ਵੀ ਲੁਕਾ ਨਾ ਸਕਿਆ ,
ਤੂੰ ਚਾਬੀਆਂ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕੀਤਾ, ਮੈਂ ਤੋੜ ਦਿੱਤਾ ਏ ਤਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ।
ਜੇ ਤੇਰੇ ਪਾਣੀਆਂ ਨੂੰ ਸ਼ਰਮ ਨਾਂ ਕੋਈ ਹੁੰਦੀ
ReplyDeleteਤਾਂ ਮੇਰੀ ਪਿਆਸ ਤੜਪ ਤੜਪ ਕੇ ਕਿਓਂ ਮਰਦੀ
ਅਸੀਂ ਮੁਖੌਟਿਆਂ ਦੇ ਭਰਮ ਹੇਠ ਜਿਓਂਦੇ ਹਾਂ
ਕੀ ਕੋਈ ਅਖ ਵੀ ਸਾਨੂੰ ਪਛਾਣ ਨਾਂ ਸਕਦੀ
well done bhaji keep up the good work
ReplyDeleteultimate one....
ReplyDeletethahudi kalm nu sijda......
Bahut Khoob....
ReplyDeleteReally,your thoughts are beyond one's imagination. It is rightly said that a Poes reaches where God can't.
very nice!!!
ReplyDelete